Waar een Spaanse zin bijna als vanzelf zingt en swingt, daar beweegt het Nederlandse equivalent veelal een beetje stijfjes. Onze taal heeft, kortom, niet de losse heupen van het Spaans, en dat is zichtbaar in vrijwel elke vertaling. Neem deze zin, afkomstig uit een van de eerste pagina’s van de roman Als de schaduw die verdwijnt (origineel: Como la sombra que se va) van de Spaanse schrijver Antonio Muñoz Molina: ‘Zelfs het meest heimelijke leven laat onuitwisbare sporen na.’ Een correcte, zij het misschien ietwat parmantige formulering. Hoe dan ook, warm of koud word je er niet van.
Als je het origineel ernaast legt, dan kun je vaststellen dat de vertaling de betekenis adequaat weergeeft: ‘Hasta la vida clandestina va dejando tras de sí un rastro indeleble. En toch staat er in het Spaans iets anders. Dat is vooral te danken aan het assonerende rijm in vida clandestina en aan de vijf beklemtoonde a’s die deze zin telt (Hasta, va, dejando, tras, rastro), waarvan er twee bovendien een assonerend rijmpaar vormen (dejando, rastro). Dit is niet alleen taal, dit is ook muziek. Daardoor gaat deze zin niet alleen in je hoofd, maar ook in je lijf zitten….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
