Wie vertaalt kijkt minstens zo intensief naar de vorm als naar de inhoud, minstens zo vaak naar details als naar de grote lijnen. De algemene strekking van een redenering kan dagenlang uit het zicht raken omdat je al vertalend verstrikt bent geraakt in problemen die zich op één enkele pagina afspelen. Natuurlijk zoom je geregeld in en uit, verander je geregeld de scherptediepte van je blik. James Holmes, vertaalwetenschapper, vergeleek vertalen jaren geleden al met het geleidelijk invullen van een landkaart. Dat invullen gebeurt niet van links naar rechts of van boven naar beneden, maar op allerlei verschillende punten die elkaar steeds dichter naderen om uiteindelijk één geheel te gaan vormen. Nog steeds hervind ik in die vergelijking van Holmes mijn eigen ervaringen: beginnen met wat fragmenten her en der om vertrouwd te raken met de stijl, nagaan hoe door het boek heen bepaalde termen worden gebruikt, aantekeningen maken over specifieke taaleigenaardigheden, gebezigde stoplappen opsporen, een leesdag inlassen, etc. Alles om uiteindelijk tot een acceptabel geheel te komen.
Een filosofisch boek lezen vergt interpreteren, eventueel herformuleren in je eigen woorden en in het ideale geval een kritische dialoog met de inhoud aangaan. Dat laatste is voor niet-filosofen een hele opgave en in die zin lezen ‘echte’ filosofen ongetwijfeld dieper….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.