In tegenstelling tot bijna al mijn voorgangers, kan ik niet verwijzen naar een lange reeks van vertalingen, waarmee ik, om maar eens een fraaie uitdrukking te gebruiken, het Nederlands taalgebied verrijkt zou hebben met meesterwerken uit de Franse literatuur. Wat ik te bieden heb is schraal en het resultaat van een eindeloos geknutsel met woorden, in de hoop dat ik erin zou slagen zo goed mogelijk in de huid van Bardamu te kruipen om het wrange relaas van zijn reis naar het einde van de nacht weer te kunnen geven. Een tijdrovende en soms nogal frustrerende bezigheid, dat kan ik u verzekeren.
Maar vertalen is zeker niet alleen maar puzzelen met zinnetjes, veilig weggedoken achter de brede rug van de grote meester. Gelukkig niet. ’t Is ook een voorkeur, een keuze, dus in zekere zin een verantwoordelijkheid, voor mij zelfs in de allereerste plaats. Ik geef toe dat ik makkelijk praten heb: economisch zit ik in de goede hoek en hoef niet te schooieren om vertaalwerk en dankbaar het eerste het beste dat een uitgever me in de schoot gooit te accepteren tegen een fooi. Maar hoe je ’t ook stelt, het gaat er bij mij niet in, dat een vertaler volkomen onverschillig kan staan tegenover het werk waarmee hij bezig is en dat zijn rol zo passief is als wel eens voorgesteld wordt.
Met Célines Voyage au bout de la nuit is dat zeer zeker uitgesloten. ‘Het boek leent zich nauwelijks voor een lange discussie. Je bent ertegen of ervoor’, stelde een criticus al in 1933 vast, toen Céline met deze roman als debuut nogal opzienbarend de literatuur binnenstapte…
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1972 lezen.
