Op een en dezelfde dag in november vielen er twee brieven in mijn bus. De ene was afkomstig van een uitgeverij en bracht het droeve bericht dat ook mijn laatste vertaling, Gruša’s roman Het vragenformulier, spoedig de ramsj-spoed tegemoet zou gaan. De andere brief behelsde de mededeling dat de Nijhoffprijs 1987 was vastgesteld. Mijn kommer omtrent het lot van mijn zo moeizaam verwekte geesteskinderen (je wordt immers een dagje ouder en een haartje grijzer) sloeg bij het lezen van het vervolg van die laatste brief om in lichte ontsteltenis.
Aanvankelijk meende ik namelijk dat ik weer eens werd uitgenodigd om andermans feest bij te wonen. Nog vers in het geheugen lag het royale eerbetoon aan de Tsjechische toneelschrijver en de morele spil van Charta 77, Václav Havel, aan wie de Erasmusprijs was toegekend. Het Tsjechische staatsblad Rudé právo betitelde deze eervolle geste schamper als ‘vette kluif uit Holland’, toegeworpen aan ‘een onderdrukte dwaas’ in een entourage van ‘louter miljonairs, behangen met goud en echte parels’. Hoe het ook ware, Havel haalde hiermee in elk geval eindelijk weer eens de krant in eigen land.
Ditmaal betroffen de festiviteiten echter tot mijn schrik mijzelf….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1987 lezen.
