Vertalen is een leven lang leren, zoals iedere vertaler weet die weleens een oude vertaling van zichzelf onder handen neemt voor heruitgave. In de woorden van Peter Verstegen: ‘De vertaler die geen feilen ziet in werk van een kwart eeuw geleden zou aan ernstige stagnatie ten prooi gevallen zijn.’
Die zin komt uit ‘Bleek vuur herzien’, geschreven naar aanleiding van de heruitgave van zijn vertaling van Nabokovs Pale Fire. Dat Verstegen in zijn vertaalcarrière zelf niet aan stagnatie ten prooi viel, blijkt misschien nog wel duidelijker uit de verschillende vertalingen die hij gepubliceerd heeft van het gedicht ‘Mon rêve familier’ van Paul Verlaine. Een eerste vertaling verscheen in 1976 in De Revisor. Een ‘sarcastische’ vertaling was dat naar eigen zeggen: misschien meer parodie dan vertaling, van een gedicht dat hij destijds als sentimenteel en melodramatisch bestempelde. Al hield het hem toch al jaren bezig.
Dat het hem ook daarna niet losliet, bleek ruim vijfentwintig jaar later toen bij Van Oorschot zijn lijvige bloemlezing uit de poëzie van Verlaine verscheen: die was nota bene getiteld Een droom vreemd en indringend, naar de beginregel van datzelfde sonnet. De twee contrasterende vertalingen en het commentaar dat hij er beide keren bij schreef, laten mooi zien hoe bepaalde teksten iemand soms een vertalersleven lang blijven bezighouden, en hoe dat in de loop der jaren nieuwe lezingen en nieuw vertalingen oplevert. Daarom heeft de redactie van VertaalVerhaal deze twee vertalingen en hun toelichtingen hier bijeengebracht in één vertaalverhaal. Vertalen is lezen, een leven lang, is leren, een leven lang…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
