Het was voor mij een langgekoesterde wens: een boek over de Eerste Wereldoorlog vertalen. Waarom wil iemand een boek over een oorlog vertalen? Mijn moeder kan zich er niets bij voorstellen. Ze gruwt van oorlog. En daarmee heeft ze mij zonder het te weten ook doorzien. Het was namelijk angst waardoor mijn fascinatie voor de wereld van de loopgraven werd gewekt. Ik kon me niet voorstellen hoe het was en nog minder hoe het er uit te houden was. En ik durfde er pas in te stappen toen mij een betrouwbare gids werd aangereikt, een boek van Jean Norton Cru. Op de kaft staat een ‘poilu’, een destijds verzonnen bijnaam voor de gewone soldaat. ‘Poilu’ betekent behaard. De bijnaam ontstond, omdat de soldaten in de loopgraaf eruit zagen als verwilderde beesten, ze zaten onder de modder en waren ongeschoren, behalve als er een foto werd gemaakt. Op zijn bajonet rijgt de poilu een reeks boeken die volgens Cru niet door de beugel konden. Cru bracht zijn tijd in de loopgraven door met het lezen van boeken over ervaringen in diezelfde loopgraven. De meeste kraakte hij af wegens onjuistheden. Hij citeert bijvoorbeeld een auteur die zegt: ‘Nu zagen we voor het eerst de Duitsers van dichtbij. We konden het nummer op hun kraag onderscheiden.’ Tja, zegt Cru, wij Fransen hadden het nummer van onze eenheid op de kraag staan, maar elke poilu weet dat de Duitsers geen nummer op hun kraag hadden, dus deze schrijver heeft nooit in de loopgraven gezeten….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
