Vijf jaar geleden gaf ik als beginnend leraar Frans en klassieke talen op een middelbare school even buiten Parijs. Dit werk viel me aanvankelijk enigszins tegen, zodat ik snel afleiding zocht in andere dingen.
Nog een paar jaar daarvoor had ik Nederlands geleerd, eerlijk gezegd meer als hobby dan als ‘serieuze’ studie. De tijd leek me nu gekomen om deze studie toch voort te zetten, en wel in de vorm van een soort doctorale scriptie.
Voor die scriptie had ik de keuze tussen zelf een verhandeling over een bepaald onderwerp schrijven, of iets vertalen. Nu hebt u zeker al begrepen dat ik niet zo graag iets zelf schrijf. Als ik tegenover een wit vel kom te zitten voel ik me door duizend angsten bevangen. Het fijne van vertalen is dat het werk al gedaan lijkt: alles wat van je verlangt wordt is om zo te zeggen andermans voetstappen te drukken. Iets erbij verzinnen hoeft niet, dacht ik toen, en dat was me een grote opluchting. Nu weet ik natuurlijk beter. Hierbij deed zich nog een merkwaardig verschijnsel voor: Het land van herkomst had ik toen al twee keer gelezen (ik was dan ook weg van dat boek), maar de moeilijkheidsgraad ervan, uit het oogpunt van het vertalen, onderkende ik geenszins. Als ik van te voren had kunnen vermoeden wat me te wachten stond was ik er waarschijnlijk ook niet aan begonnen, want ik behoor niet tot die mensen, die zichzelf graag een moeilijke taak opleggen, omdat ze het zogenaamd ‘een uitdaging’ vinden. Slechts één ding had ik voor: omdat ik toen niet in de eerste plaats aan publicering dacht had ik ook geen contract met een uitgever getekend, zodat ik me aan geen bepaalde termijn gebonden voelde….
….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1981 lezen.