Het klassieke adagium ‘Ik weet slechts dat ik niets weet’ indachtig, kan men zeggen dat ‘een goed vertaler hij is die weet dat hij geen goed vertaler kan worden’. Dat wil zeggen, de vertaler is een volslagen paradox. Daarvan zijn ongetwijfeld zij die eens de Nijhoffprijs gewonnen hebben, en daardoor in het bezit zijn van een testimonium van bekwaamheid, overtuigd. Wat mijzelf betreft, ik werd hierop opmerkzaam gemaakt, nog voor ik, door de nood gedwongen, mij aan het vertalen zette, door Ortega y Gasset, die op een vaderlijke, maar daardoor niet minder overtuigende toon, zei: ‘Vertalen is een utopische activiteit en als doelstelling iets onmogelijks’, een zin die voorkomt in zijn Libro de las misiones, in het hoofdstuk dat niet voor niets de titel draagt ‘Miseria y esplendor de la traducción’: roem en ellende van het vertalen.
Enige jaren geleden verscheen er een werk – Les problèmes théoriques de la traduction van Georges Mounin – dat, zo wij nog twijfels aangaande de bovengenoemde kwestie zouden hebben, op wetenschappelijke wijze, en bijna zonder dat er nog enige uitweg overblijft, bewijst wat Ortega y Gasset twintig jaar te voren al uitgesproken had als resultaat van enkele overpeinzingen. Wij, vertalers, zijn definitief onttroond….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1968 lezen.
