Nu me aanstonds in de tuin van het Van Deysselhuis een bosje ijlings uit Zuid-Afrika overgevlogen bloemen in handen zal worden gedrukt, alsmede een symbolische cheque voor een aanzienlijk en reëel bedrag – en mij daarmee deze eervolle prijs in de schoot wordt geworpen – gevoel ik de oprechte aandrang een dankwoord te formuleren, c.q. uit te spreken (dit laatste helaas uitgesteld tot zomer 2022, vanwege de jongste coronadecreten).
Dank aan wie of wat? Soli Deo gloria? Zeker. Maar dankbaar voel ik me so wie so jegens iedereen die me heeft geholpen met leven, of althans niet al te ernstig tegengewerkt. Tot dusverre. Dat zijn gelukkig heel veel mensen. Moeder en vader, broers en zusje, (ex)-vrienden en (ex)-vriendinnen. Graag noem ik hier, in chronologische volgorde en in literair verband, van de levenden een piepklein, deels van mijn dagelijkse humeur afhangende keur: Marijn Backer, Joost van Leeuwen, Christiane Kuby, Melchior en Franziska Frommel, Rutger en Froukje Schneemann, Mark Leenhouts, Hedwig Speliers en, jongstleden, de Antwerpenaren Francis Mus en Isa van Acker. Zij hielden me scherp, telkens weer, als een puntenslijper een potlood.
Dankbaar voel ik me tevens – bien sûr! – jegens Elly Jaffé zelf…
….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport lezen.
