In zijn uit 1963 stammende pamflet The Fire Next Time gebruikt de schrijver James Baldwin een kleine honderd keer het woord ‘Negro’ ter aanduiding van zichzelf of zijn rasgenoten. Dat is verrassend, en mogelijk zelfs ergerniswekkend, voor wie bedenkt dat er tegenwoordig op dit woord een loodzwaar taboe rust. Maar Baldwin – een zwarte schrijver! – verdenken van racistisch woordgebruik in nota bene een vlammend protest tegen racisme is natuurlijk te dwaas voor woorden. Hoe zit het dan?
Laat ik voorop stellen dat Baldwin niet de enige zwarte was die zich in die tijd van het woord ‘negro’ bediende zonder dat hij daar ook maar iets aanstootgevends mee bedoelde. In Martin Luther Kings meest beroemde toespraak (ook uit 1963) valt het woord ‘Negro’ bijvoorbeeld maar liefst 14 keer. Onder het kopje ‘Why did Martin Luther King use “Negros” to describe African Americans in his “I Have a Dream” speech?’ legt David Johnston (in 2017) op een site over African-American History aan Amerikaanse jongeren kort en bondig uit hoe dat komt: ‘At that time “negro” was totally inoffensive parlance.’
Maar dat bleef dus niet zo. ‘Three years later Stokely Carmichael coined the slogan “Black Power”. (…) He argued that the term “Negro” implied black inferiority. It caught on. While most black Americans preferred “Negro” in the 60s, by 1974 a majority wanted to be called black.’
Goed, in de jaren zestig zeiden verreweg de meeste Amerikanen dus (nog) ‘negro’ als ze het over zwarte mensen hadden. Ook die zwarte mensen zelf. Gewoon omdat dat het gangbare, neutrale, fatsoenlijke woord was. Maar binnen het tijdsbestek van nog geen tien jaar veranderde dat volledig. Ook bij James Baldwin….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
