Het ligt natuurlijk ook niet voor de hand dat je zo’n prachtige prijs krijgt voor je inspanningen om afwezig te zijn. Want dat vind ik de taak van de vertaler: onzichtbaar blijven in vertaling. Het klinkt bijna ambivalent wat vandaag gebeurt: onzichtbaarheid die opgemerkt wordt, ja zelfs bekroond. Begrijpt u me goed: ik ben er niet minder blij om. Maar misschien deelt de jury mijn standpunt wel niet en dan ga ik er gemakshalve maar vanuit dat zij niet zozeer het gebeurlijke welslagen van dit streven heeft gewaardeerd als wel de manier waarop de weg ernaartoe is bewandeld. En over die manier neem ik de vrijheid nog wat te zeggen, want met mijn vertaalcredo ‘Ik vertaal wat er staat’ bedoel ik eigenlijk wat minder apodictisch te zeggen: ‘Ik vertaal wat ik vrijwel zeker weet dat er staat’. Dat is nog altijd iets anders dan ‘Ik vertaal wat ik hoop dat er staat’, want deed ik dat, dan zou nu hier iemand anders hebben moeten staan, maar ook beslist bedoel ik niet: ‘Ik vertaal wat ik vind dat er moet staan’, want in analogie met de uitspraak van Jerzy Pilch, een van mijn favoriete Poolse auteurs en notoir innemer: ‘Als ik schrijf, dan drink ik niet en als ik drink, dan schrijf ik niet’ (in het Pools is het verschil tussen ‘ik schrijf’ [piszę] en ‘ik drink’ [piję] precies één letter) zou ik willen zeggen: ‘Als ik vertaal, dan verhaal ik niet en als ik verhaal, dan vertaal ik niet.’
Dus vertaler, geen schrijver. En een gelukkig vertaler, vandaag een dubbel gelukkig vertaler, want zo’n mooie prijs krijgen voor iets dat je van alles het liefste doet is dubbel geluk…
….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 2017 lezen.
