Rokus Hofstede praat met de zoekende zorgvuldigheid van de vertaler. Hij neemt de tijd om het juiste woord te vinden, helemaal niet gewend aan eerste versies die meteen definitief horen te zijn. Een adjectief vult hij in één adem graag aan met minstens twee synoniemen, een zin begint hij al eens opnieuw om die in een andere constructie uit te proberen, en hij gebruikt graag ‘een soort van’ want natuurlijk is het nooit exact dát.
Hij lijkt een constante, milde, ontgoocheling uit te stralen over de ontoereikendheid van zijn zinnen.
Het moet te maken hebben met dat kwellende perfectionisme dat hem in de genen zit (een thema dat zijn nichtje Bregje Hofstede ook al uitvoerig beschreef in haar romans), en dat hij in het vertalen onderdak heeft kunnen geven. Misschien nog sterker dan dat: een perfectionisme dat hij dánkzij dat vertalen heeft kunnen kanaliseren, leefbaar heeft gemaakt, heeft verzilverd zelfs.
Nochtans was het een late roeping…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
