Het verband tussen eten en vertalen werd voor mij voor altijd door Truus gelegd toen ze me, destijds pasbeginnend vertaalster, aanraadde een doorzichtige plastic kookboekenstandaard bij Blokker aan te schaffen om het te vertalen boek in te klemmen.
Ze hield ook van praten over eten. Of vertalen over eten. Liefst een beetje lekker onsmakelijk. Ze kon haar hart ophalen bij een brief van madame Du Deffand, die de eetgewoonten beschrijft van een vriendin met wie ze in een kuuroord zit: ‘Waar ik absoluut niet tegen kan, is het middagmaal: ze lijkt wel een waanzinnige als ze eet.’ Die vriendin eet beurtelings kip en kalf. ‘Dat duurt twee uur. Op haar bord heeft ze stukjes afgekloven bot liggen, stukken afgesabbeld vel, en ondertussen zit ik me dood te vervelen of eet ik meer dan goed voor me is.’
Wie haar vertalingen leest stuit op vele vondsten. Zelf zou Truus nooit haar vertaalvondst hebben ingestuurd. Daarvoor was ze te bescheiden. Toch koesterde ze een aantal lievelingen. Een daarvan zat in de vertaling van Meer, een semi-spionageroman van Jean Echenoz. Daarin moest ze haar tanden stukbijten op het volgende menu:
‘Les noms des plats étaient un peu abstraits, le secrétaire général hésitait entre l’Affété de faisan bigle sur chiffon de raponce et le Tulle de bar Saint-Evremond sous xérès. Il questionna le chiffreur puis le maître d’hôtel, mais comme leurs hypothèses n’épongeaient pas son inquiétude il décida ce premier soir de se cantonner au nom le plus court, une chose intitulée Brouillon de macreuse Bobigny. ’
De Franse cuisine kent zo haar modes, de gerechten liggen op bedjes van zus of zijn gehuld in jasjes van zo….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
