Nu de kruitdamp rond de niet-toekenning van de Nijhoff-vertaalprijs is opgetrokken, lijkt het een goed moment eens nader in te gaan op de achtergronden van de boycot-actie van de zijde der literaire vertalers én op het probleem van het beoordelen van literaire vertalingen.
Een aantal van hen die zich niet achter de actie konden scharen, had het te kwaad met de gewetensnood van de jury: ‘je moet toch weten welke normen ze hanteren’; ‘ik zeg niet dat ze gelijk hebben, maar ik kan evenmin beoordelen of ze ongelijk hebben’, enz.
Juryvoorzitter Henk Mulder, die de moed heeft gehad zijn gesprek met Gerrit Bussink voor de NOS-microfoon in De Groene van 2 februari te laten afdrukken, antwoordt op de vraag naar de criteria: ‘Volgens ons moet een vertaling eigenlijk op drie niveaus onberispelijk zijn. Dat is op betekenisniveau, op het niveau van het hanteren van de Nederlandse taal en wat stilistische aspecten betreft. En nu is het zo – en daaraan kun je eigenlijk de kwaliteit al wel afmeten – dat wij in dat eerste aspect al blijven steken, want de meeste vertalingen voldoen niet eens aan de noodzakelijke voorwaarde dat de betekenis goed overkomt. Het wemelt van de betekenisfouten. En dan komen we nog niet eens toe aan de vraag of het nou in onberispelijk Nederlands is verwoord. Dat is de toestand.’
Wel, de jury had zich al die vergaderingen kunnen besparen, want het staat al bij voorbaat vast dat geen enkele vertaling op die drie niveaus ‘onberispelijk’ kan zijn….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
