Als vertaler zoek ik naar mijn eigen woorden voor de woorden van de schrijfster. Haar woorden waren eerst, ze zijn mijn richtsnoer, samen met mijn taalgevoel. Met ‘mijn’ woorden, geënt op haar woorden, met ‘onze’ woorden probeer ik op de Nederlandstalige lezer het effect teweeg te brengen dat het Franse origineel op mij had en heeft. Gelukkig als het lijkt te lukken, gelukkig met elke gelukkige inval. Zoals bij plantverzorging komt er aandacht en geduld bij kijken.
Wat niet wegneemt dat ik me bij deze vertaalklus efficiëntie had voorgenomen. Ik wilde er nu eens goed op letten niet ál te veel energie te verdoen met gepieker dat zich te veel in mijn hoofd afspeelde – hoezeer het wikken en wegen er ook bij hóórt, en hoe onpraktisch en utopisch het ook zou zijn om dat elders te willen voltrekken dan in je bovenkamer, en toch: er zat misschien besparingspotentieel in de momentjes, al die lange micromomentjes waarop het gejongleer met mogelijkheden te ijl en cerebraal wordt, gevaarlijk flirt met verschlimmbesserung, wegdrijft van de organische, dynamische vraag hoe je, als mens die in de huid kruipt van Julia Deck, al het relevante dat besloten ligt in het bestek van die ene voorliggende Franse zin in een gelukkige opwelling zelf in het Nederlands zou verwoorden. Een poging om het hoofd via het lichaam in de grond te laten aarden….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
