O, wat is vertalen toch heerlijk onmogelijk. Sinds een week of wat werk ik aan Vati, het nieuwe boek van Monika Helfer. Een dun, overzichtelijk werkje in een redelijk kale stijl, net als Helfers vorige boek, De bagage. Niks geen poëtische beeldspraken, niks geen neologismen, niks geen woordspel.
Gewoon een levensverhaal, zoals iemand je dat aan de keukentafel zou vertellen terwijl jij pinda’s zit te doppen en zo nu en dan instemmend humt en knikt. Het is een aangrijpend verhaal. ‘En wat gebeurde er toen? En toen? En toen?’
In haar haast om te vertellen, stapelt Helfer regelmatig bijzin op bijzin op bijzin, en maakt ze bijna kinderlijke sliertzinnen met ‘und, und, und’. Die haast, die ademloosheid moet straks ook in mijn vertaling zitten. Maar hoe ongebruikelijk, hoe ‘gemarkeerd’ is Helfers taalgebruik in het Duits, het Oostenrijks of het Vorarlbergisch, de taal van haar geboortestreek? En áls het typisch Helferiaans is, hoe ‘raar’, hoe afwijkend kan ik mijn vertaling dan maken? Krijg ik straks de kritiek dat ik geen ‘soepele vertaling’ heb afgeleverd?
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
