Over poëzie vertalen wordt vaak benadrukt dat het zo moeilijk is. Of niet te doen zelfs, of poëzie zou eigenlijk geen recht kunnen worden gedaan in een vertaling. De vaak geciteerde stelling van Robert Frost dat ‘poetry is what gets lost in translation’ klinkt heel overtuigend, maar heeft me toch ook altijd verbaasd. En hoewel ik weet dat een poëzievertaling niet alles precies kan weergeven zoals in het origineel, zou ik liever zeggen: ‘poetry is what gets lost in a bad translation.’
Overigens zei Frost dit nooit precies zo. In Conversations on the Craft of Poetry (1959) staat: ‘I like to say guardedly that I could define poetry this way: it is that which is lost out of both prose and verse in translation.’ Als je de verkorte uitspraak – die meestal wordt gebruikt – op zijn beurt als een vertaling beschouwt, heeft die overigens alleen maar gewonnen aan poëzie: hij klinkt een stuk treffender dan de oorspronkelijke stelling. Ik kwam overigens ook nog andere varianten tegen: in een artikel in NRC Handelsblad uit 1997 wordt de uitspraak geciteerd als ‘poetry is what disappears in translation’, en op internet wordt ook vaak gezegd: ‘Poetry is what’s lost in translation’. Als poëzievertalers zo slordig zouden zijn, zou er inderdaad heel wat poetry verloren gaan…
Hoe dan ook, met het vaststellen, of liever gezegd: stéllen dat poëzie vertalen niet zou kunnen, bereik je altijd nog minder dan met het gewoon maar dóen. Zoals Henkes en Bindervoet ooit zeiden: het is roeien met riemen die je niet hebt. En wie weet levert dat wel meer op dan gewóón roeien?
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
