Op het eerste gezicht lijkt dit alles niet slecht, zeker niet als men het vergelijkt met nog niet eens zo heel lang geleden, bijvoorbeeld het begin der zeventiger jaren, toen er nog wel vertaald werd voor 1 cent per woord of een heel boek de ronde som van zeshonderd gulden opbracht. In 1980 ligt het minimumhonorarium op 7,3 cent per woord, terwijl tegenwoordig door de bonafide uitgevers vrij algemeen een standaardcontract wordt toegepast waardoor de vertaler aanspraak kan maken op een royalty bij herdrukken en op nevenrechten. Deze verworvenheden zijn tot stand gekomen tijdens hardnekkige en soms kribbige onderhandelingen tussen de VvL en de KNUB, de Koninklijke Nederlandse Uitgeversbond, waarbij in dit historisch overzicht wel eens vermeld mag worden dat dit in enkele gevallen ten koste is gegaan van een voorgoed verstoorde relatie tussen individuele vertalers die hun poot stijf hielden en uitgevers die zich niet aan de regels wensten te houden. Maar inmiddels is de situatie in hoofdzaak gereguleerd en betalen literaire uitgevers voor moeilijke werken soms meer dan het minimumhonorarium.
Maar heeft dit betrekkelijk gunstig lijkende beeld nu geresulteerd in een redelijk inkomen voor de beroepsvertaler? Zeker niet. Nog steeds behoort het vertalerschap tot de slechtst betaalde beroepen in de maatschappij, iets dat overigens ook geldt voor veel grotere taalgebieden dan het Nederlandse, als Frankrijk, de Bondsrepubliek en Engeland…
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
