Literair vertalen is meer en meer – ik spreek voor mezelf – een solitaire en sedentaire bezigheid geworden. Moest je vroeger nog wel eens de deur uit om naar de bibliotheek te gaan of een expert op dit of dat gebied te ontmoeten, tegenwoordig klik je je met – relatief – gemak naar alle uithoeken en krochten van de wereld die door de tekst waarmee je bezig bent wordt opgeroepen. Vandaar dat ik blij verrast was toen ik werd uitgenodigd voor een bijeenkomst in het hoge noorden van Catalonië van vertalers uit alle windstreken, die stuk voor stuk hun tanden stukbeten op de laatste roman van Irene Solà. Irene Solà was enkele jaren daarvoor internationaal doorgebroken met het lyrische natuur-epos Ik zing en de berg danst, inmiddels te lezen in 28 talen.
Vertalers worden vaak gezien als ‘ambassadeurs’ van een taal, een cultuur, een land. En dat geldt zeker voor vertalers die vertalen uit ‘kleine’ talen, en helemaal voor vertalers die vertalen uit kleine talen zonder eigen natie. In het laatste geval worden de vertalers gekoesterd, ja, zeg maar gerust doodgeknuffeld.
En zo toog ik dus – alles betaald – naar Olot, een stadje in de schaduw van de Pyreneeën, niet ver van het gebied waar de roman speelt…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
