Waar kinderpostzegels al niet goed voor zijn. Herman Finkers zat al minstens een week te stoeien met de vertaling van slechts drie woorden Frans: le petit prince. Het is de titel van het boek van Antoine de Saint-Exupéry dat hij in het Twents ging oawerzetten.
Het lag voor de hand om ‘petit’ te vertalen met ‘klein’, maar Finkers vond dat niet bij het Twents passen. ‘De losse letter van ’n kleanen preens vind ik niet mooi.’
Toen ging in Beuningen de bel.
‘Twee buurkinderen kwamen langs kinderpostzegels verkopen. Zon wichke van Kamphoes en nog zon heanig jungske. Een klein jongetje. Hij was klein, maar ook heel rustig. Hij was heanig en was heanig van gestalte. Daar had je hem, et heanige preenske. Hij belde aan!’
Zo werd petit heanig. ‘Heanig kan ook klein zijn. Zon heanig jungske is ook een klein jongetje. En heanig is: rustig, bedaard: nen heanigen kearl. “Mijn zuster heeft verkering met nen heanigen kearl, hij is zacht met vee.” Dan kan hij wel 2 meter lang zijn. Heanig vind ik zo typisch Twents. Het prinsje in het boek is klein, maar hij is ook bedachtzaam, kalm, filosofisch. Zo zit het dubbele erin, wat het Frans zelf niet eens heeft.’
In 1943 schreef Antoine de Saint-Exupéry, die een jaar later in de Middellandse Zee zou neerstorten met zijn vliegtuig en zelf nooit werd teruggevonden, wat zijn bekendste boek zou worden: Le petit prince. ‘Een sprookje voor volwassenen of een kinderboek over de grote leu?’ Zo staat het achterop de Twentse vertaling, die vanavond wordt anpresenteerd, zoals Herman Finkers het noemt. In dit gesprek wordt vrolijk van het Nederlands op het Twents overgeschakeld en terug….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
