Ik heb de Argentijnse dichter (1926-1996) leren kennen op het internationale poëziefestival in Rotterdam, Poetry International. Hij vertelde me dat hij het van het grootste belang vond dat het zou lijken alsof zijn gedichten ontstonden bij het voordragen ervan. De manier waarop hij voordroeg moest dat aangeven: langzaam, zodat iedereen hem goed kon volgen, waarbij hij ook nog zijn ene hand op en neer bewoog ter onderstreping van deze stelling. Hij raadde me aan ook zo te werk te gaan bij de vertaling: de lezer of toehoorder die het Spaans niet machtig is, moet ook het gevoel krijgen dat het gedicht al lezende wordt vertaald, hij moet het op de voet kunnen volgen. Dat betekent dat je als vertaler geen al te gekke sprongen kunt maken om er nieuwe gedichten van te fabriceren. Dit is niet honderd procent vol te houden, omdat beide talen in allerlei opzichten verschillen, wat betreft de woordvolgorde bij voorbeeld, zoals de plaats van het werkwoord en het lijdend voorwerp, de bijvoeglijke naamwoorden waaraan je in het Spaans kunt zien naar welk zelfstandig naamwoord ze verwijzen, e.d. Dus in het origineel kan het werkwoord heel goed op de eerste plaats staan in de regel, maar leest het in het Nederlands natuurlijker als ik het op de laatste zet. Als het te onduidelijk wordt waarnaar een bijvoeglijk naamwoord terugwijst, herhaal ik het zelfstandige naamwoord. En als het Nederlands te geforceerd klinkt wanneer je je wilt houden aan het ‘op de voet volgen van de dichter’, schiet je ook je doel voorbij en moet je een beetje water bij de wijn doen….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
