Een vluchtig kiertje licht
‘Hij kan geen krant of tijdschrift lezen – en hij leest er elke week hele stapels – zonder er die artikelen uit te scheuren waarvan hij denkt dat ze mijn belangstelling zullen hebben. Hij vergist zich daarin nooit.
Is er een groter compliment denkbaar? Bestaat er een eleganter manier om een schrijver te doen gevoelen dat men zijn geschriften kent, waardeert en onthouden heeft, dan door uit de wereldpers die stukken te kiezen die hem zullen boeien, je daarin nooit te vergissen en ze getrouwelijk, zo eens in de veertien dagen, op te sturen aan een schrijver?’
Aldus W.F. Hermans in 1992 in De bruine enveloppe, een boekje ter ere van Jaco Groot en diens uitgeverij De Harmonie bij hun 50ste en 20ste verjaardag. Zelf schreef ik er nog het verhaal ‘Royalty’s in de woestijn’ in – een ode aan de betrouwbaarheid van Hoofd Groot, zoals de onvergetelijke naam luidt die Van Kooten en De Bie hem schonken. Niet elke veertien dagen, maar toch op gezette tijden (verschil moet er zijn), ontvang ik sinds mijn eerste Harmonie-vertaling in 1980 zelf ook bruine enveloppen met wetenswaardigheden over mijn vak of de weg die ik daarin heb afgelegd. Laatst nog met een berichtje uit de rubriek ‘Credo’ in Hollands Diep van oktober-december 2011. Onder de kop ‘Het gezond verstand zegt ons dat ons bestaan niet meer is dan een vluchtig kiertje licht tussen twee eeuwigheden van duisternis’, zegt hoogleraar Jeugd en Media en Spinoza-laureaat Patti Valkenburg: ‘Dit is het. Dat denk ik vaak: dit is het…
…………….. Download hiernaast de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
