Ondanks de onuitroeibare leus ‘wie schrijft, die blijft’ worden ook schrijvers makkelijk vergeten – dat is logisch, onvermijdelijk zelfs. Toch is het jammer dat de naam Marko Fondse tegenwoordig nooit meer valt: hij was zelf voortdurend bezig schrijvers uit de vergetelheid te halen. Bijvoorbeeld door ze via vertalingen aan een Nederlands publiek te introduceren. Fondse (1932-1999) vertaalde uit het Russisch en uit het Duits onder meer werk van Gogol, Boelgakov, Dostojevski en Heinrich Heine, was drie decennia bezig met het oeuvre van de Russische dichter Majakovski, schreef zelf ook verhalen en gedichten, richtte het literaire tijdschrift De tweede ronde op, kreeg onder meer de Martinus Nijhoff-prijs (1969).
Delen van zijn nalatenschap liggen opgeslagen in het Literatuurmuseum. Schokkende ontdekkingen zijn er niet, en een eenduidig of sprankelend verhaal vertellen de fragmenten evenmin. Misschien is ‘snippers’ een toepasselijkere term, het zijn veelal losse blaadjes. Hoe ze ook genoemd worden, ze zijn het nader bestuderen waard.
De verzamelde paperassen geven namelijk een mooi beeld van een bestaan dat totaal gewijd was aan de letteren….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
