Drink je, ga je dood. Drink je niet, ga je dood. Dus liever drinken maar! Bovenstaande spreuk stond niet op de menukaart, maar betreft een Russisch spreekwoord. Vaak toepasselijk, vooral in het koude Rusland, en nu zeker…
De tafel blonk van reinheid, zilver- en glaswerk, de glazen zouden weer een belangrijke rol spelen. Grote, voor mineraalwater, verschillende afmetingen voor de wijnen, en kleintjes, voor edeler vocht, zoals wodka, cognac en onbekende destillaties uit de verste streken van het onmetelijke Russische Rijk.
Voor ieders bord stonden zo zes kleine glaasjes, die volgeschonken werden voor aanvang van het diner. En toen kwamen al gauw de gebruikelijke toosts. Wij proostten op Rusland en de Russen en zij op Gollandia en de Gollanders. Toen toostten we allemaal op de goede samenwerking en op het feit dat we nooit met elkaar oorlog voerden. En bij iedere toost een slok, en dan niet een nipje, maar liefst het hele glaasje, althans de inhoud. Ad fundum!
Vroeger gooiden ze meteen dat glaasje kapot. Als ook onze Militair Attachee en de ambassadeur zelf iets gezegd hebben, zijn de meeste glaasjes leeg.
Maar toen gebeurde het verschrikkelijke.
De Russische Maarschalk keek even opzij, toen de kring rond, en tenslotte indringend naar mij, de tolk, die erbij zat als een soort tafelversiering, een nuttige, dat wel. Met zware stem, baste hij:
‘Gans, jij drinkt niet!’
Aiii! Ik verschoot van kleur en ging door de grond, althans dat had ik graag gewild. Een ramp was geschied. Inderdaad, ik zag ineens ook, dat de glaasjes voor mij nog vol waren, praktisch vol, praktisch onaangeroerd…
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word
