In Bluets van Maggie Nelson (240 bespiegelingen over blue) komen vertalen en kleur mooi samen, bijna alsof elk fragment een kleurschakering oproept. Het Engelse blue en het Nederlandse blauw kunnen verwijzen naar hetzelfde, maar het Engelse woord blue heeft ook een hele waaier aan specifiek Engelstalige betekenissen. (…) Niet elk blue is dan ook te vertalen met een Nederlands blauw. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, want de charme van vertalen is nou juist om de rijkdom van je moedertaal te gebruiken om de woorden te vinden voor wat er in de brontaal staat. Om precies te vertalen wat er staat, moet het soms juist iets anders worden.
Zo zag ik laatst toevallig dat de cultklassieker Even Cowgirls Get The Blues door collega Peter Bergsma is vertaald als Cowgirls zijn ook niet van beton. Ik word echt heel vrolijk van zo’n vertaling. Er staat helemaal niet wat er staat, en toch staat er precies wat er staat. Dát is voor mij de magie van vertalen. Maar bij literatuur vertalen gaat het nooit om losse zinnen of woorden, om losse teksten. Alles is ingebed in de context. En die context is bij Nelsons blue heel anders dan bij het blue van Tim Robbins.
Bluets is een hybride amalgaam van 240 bespiegelingen, zowel poëtisch als prozaïsch als filosofisch, over verlies, gemis, liefde, verlangen en verslaving, identiteit en geheugen, over schrijven. Blue is daarbij de verbindende factor, die het geheel tot een eenheid smeedt….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
