Zelf beschouwde Zweig zijn laatste novelle als een anomalie in zijn oeuvre en hij meende dat het ‘te abstract voor het grote publiek’ zou zijn. Het tegendeel blijkt waar. Sinds publicatie in 1942 is het een van zijn meest gelezen en meest gewaardeerde werken. Er zijn inmiddels drie Nederlandse vertalingen: door Paul Huf (1949), door Willem van Toorn (1980) en door Ria van Hengel (2019). Het Duitse taalgebied heeft één Schachnovelle, wij hebben er drie.
Drie vertalingen van één boek is dat nodig? We hertalen onze eigen klassiekers toch ook niet elke veertig jaar? Tsja. Het is een discussie waar nooit een eind aan komt en waar ik ook in dit geval geen einde aan wens te maken. Gewoon, omdat ik het te heerlijk vind om vertalingen met elkaar te vergelijken en om collega’s aan het werk te zien.
Wat mij betreft krijgen we er de komende decennia nog gewoon een paar versies bij…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
