Als een groot deel van het fonds bestaat uit de klassiekers van de wereldliteratuur, dan ben je blij als je ook eens in de aanbiedingscatalogus kunt koppen: ‘Nu voor het eerst in het Nederlands vertaald!’ Toch lukt ook dat een paar keer per jaar. Hoewel het dus dagelijkse praktijk is, had ik het nooit als een probleem ervaren, sterker nog, de term hervertaling valt bij ons op de uitgeverij nauwelijks, althans tot voor kort. Tot ik een aantal maanden terug een brief kreeg van het Fonds voor de Letteren.
In de algemene motivering bij de ‘besluiten projectwerkbeursaanvragen literaire vertalers’ is een kopje ‘Hervertalingen’ opgenomen; in de begeleidende brief aan de uitgevers wordt met nadruk op dat artikel gewezen. De uitgever wordt gevraagd het waarom/de noodzaak van een hervertaling te motiveren. En in de betreffende paragraaf wordt dat toegelicht: ‘Het aantal aanvragen voor hervertalingen groeit merkbaar.’ Goed nieuws! denk ik eerst, een teken dat meer dan ooit het belang wordt ingezien van goede, eigentijdse vertalingen. En misschien ook wel een teken van gezonde creatieve wedijver. Maar de tekst vervolgt: ‘Dat legt een groot beslag op het budget.’ Ja, dat is natuurlijk minder goed nieuws. Voor alle duidelijkheid: met het budget wordt bedoeld het beschikbare geld voor vertalers dat het Fonds middels werkbeurzen uitkeert.
Hoewel dat nergens wordt gezegd gaat het hier natuurlijk niet om alle vertaalde boeken die al eens eerder in het Nederlands waren verschenen….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
