Het feit dat ik met mijn vertaalwerk kennelijk niet op publiciteit uit ben houdt wel in dat ik het voor mijn plezier doe. Voor mij is vertalen een spel – met vrij strenge spelregels uiteraard. Voor iemand die zelf geen schrijversgaven bezit is het een heel aantrekkelijke manier om toch creatief met de taal bezig te zijn. Iedere vertaling is een verkenningstocht, in de beide talen, die steeds nieuwe perspectieven biedt. Het feit dat je je van iedere stap, van iedere keus, rekenschap moet geven werkt verrijkend en verruimend.
Als ik me afvraag wat mij in dit spel zo aantrekt dan zijn er een groot aantal boeiende aspecten waarvan ik er alleen twee wil noemen. Het eerste heeft te maken met de tijd waarin een boek ontstaan is, het tweede met de geografische sfeer.
Het is moeilijk te zeggen hoe oud een boek moet zijn voordat je als vertaler beseft dat je in een andere tijd leeft. Sommige boeken zijn meer aan taalmode onderhevig dan andere. Het is al een aantal jaren geleden dat ik Het stenen bruidsbed vertaalde en ik vroeg me enigszins beklemd af of ik het nu nog net eender vertaald zou hebben, of mijn versie van toen misschien al verouderd is. Ik heb daarom het origineel ter hand genomen en ben een aantal bladzijden gaan vertalen, om eens te vergelijken. Het viel hier en daar wel iets anders uit, ik maakte wel eens een andere keus, maar ik sprak in elk geval nog in zoverre dezelfde taal dat ik mijn vorige keus nog begreep. Het tijdsverloop is bij dit boek nog geen probleem…..
….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1974 lezen.
