Of ik moeilijkheden heb gehad met vertalen? Er waren zeker moeilijkheden, maar ik heb de Max Havelaar met genot zitten vertalen. Ik genoot van zijn taal en zijn stijl, van zijn ideeën en zijn menselijkheid, ik verkneukelde mij over Droogstoppels waanwijsheid en zijn contradictorische ‘logische’ redeneringen, en leefde mee met de door de overheid verongelijkte Max Havelaar die opkwam voor recht en billijkheid. In het begin had ik de neiging de zogenaamd door Droogstoppel geschreven gedeelten te verbeteren, maar ik zag tijdig in dat zowel de taal- en stijlfouten als ook de foutieve redeneringen door de schrijver bedoeld zijn geweest om Droogstoppels onontwikkeldheid en zijn slordigheid van denken te illustreren; ook had ik eerst de soms lange zinnen van Max Havelaar in stukjes willen hakken, maar toen overwoog ik dat deze stijl behoorde tot zijn status als gouvernementsambtenaar. Ik heb me zo dicht mogelijk bij de tekst gehouden en zoveel mogelijk equivalente Indonesische woorden voor de oorspronkelijke in de plaats gezet, maar steeds ervoor gezorgd dat geen inbreuk werd gemaakt op het Indonesisch taalgevoel en taalidioom. Want ik ben van mening dat grote schrijvers hun taal weloverwogen gebruiken, bewust en intuïtief en daaraan mag een vertaler niet tornen door zichzelf op te dringen. Of de vertaler moet creatief beter zijn dan de te vertalen schrijver en dat ben ik niet….
….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1973 lezen.