Volgens mij zullen de vertalers in de toekomst tot een hoge mate van samenarbeid gedwongen worden, een soort ‘vertalerspool’. Waarbij nog het volgende komt. Er is onlangs geschreven dat er in het jaar 2000 niet meer gelezen zal worden. Persoonlijk kan ik me die armoede niet indenken, een tijdperk waarin alleen nog maar plaatjes gekeken wordt en waarin alle verworvenheden van onze cultuur en culturen, als in Brave New World, alleen nog te vinden zijn in de kluizen van een wereldbesturend lichaam. De vertaler kan dan alleen nog tolk worden, daar de technische vertalers hun problemen dan allen reeds lang zullen hebben opgelost. En dat terwijl de steeds meer internationaal wordende wereld om goede vertalers schreeuwt. Er zal dus van de vertaler steeds meer gevraagd worden en er zal aan zijn opleiding danig geschaafd moeten worden. Gelukkig gaan alle vertalersopleidingen nog steeds van de literaire vertaling als basis uit.
De vertaler zal zich op de hoogte hebben te stellen van de moderne opleidingsmethoden, met talenpracticum, computer en hij zal van metalinguïstische methoden gebruik moeten maken. Zal aan zo iemand niet een academische graad moeten worden verleend. Hoe simpel klonk daartegenover het woord van Gertrude Stein: ‘Een roos is een roos is een roos.’ Helaas dreigen niet alleen de rozen van te uiteenlopende aard te worden, ook de doornen worden veelvuldiger en prikken dieper….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1970 lezen.