In de loop van de jaren, waarin ik mij met het vertalen heb beziggehouden, ben ik mij in stijgende mate gaan verbazen over een merkwaardig feit, namelijk, dat vertalers van literaire werken voor deze activiteit niet gerechtelijk worden vervolgd, niet worden gestraft, maar dat zij er voor beloond worden. Dat zij er zelfs, zoals wij hedenavond meemaken, met een prijs voor kunnen worden geëerd. Want wat is een vertaler op de keper beschouwd? Wil ik deze vraag beantwoorden, dan moet het hoge woord eruit: de vertaler is in eerste aanleg een gewetenloos man, iemand die in staat is zonder blikken of blozen met voorbedachten rade een moord te plegen, d.w.z. het unieke, onherhaalbare van iets teniet te doen. Het eerste immers, waar wij vertalers ons aan schuldig maken is dat wij een geen kwaad vermoedende schrijver overvallen en hem totaal en integraal vernietigen. Vertalen betekent geen woord van de schrijver op zijn plaats laten staan, erger nog: geen woord van de schrijver laten bestaan; het betekent, hem geheel en al vervangen door iets anders….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1963 lezen.
