Alle vertalers zijn gelukkig, maar sommige vertalers zijn gelukkiger dan andere. Deze trieste maar ook oneerlijke gedachte schoot even door me heen, toen ik onlangs denkend aan vertalen (en ik denk altijd aan vertalen) in City of Glass, het eerste deel van Paul Austers The New York Trilogy, stuitte op de volgende passage:
‘She says the father talked about God. That is a funny word to me. When you put it backwards, it spells dog. And a dog is not like God, is it. Woof woof. Bow wow.’
Een Nederlandse ‘dog’ is per slot van rekening ook een hond, die niet op God lijkt, toch, en ‘Woef woef’ en ‘Blaf blaf’ kan zeggen. Nee, dan een Poolse hond. Maar vertalersgeluk moet je soms afdwingen of het overkomt je….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
