Vorig jaar verscheen er een tweetalige editie van Herta Müllers ‘collagegedichten’. Deze fantasierijke, op het eerste gezicht vrolijke teksten in kleurige letters behelzen alle metaforen voor angst, verbijstering en verraad die ik al kende uit Müllers andere werk, dat hielp bij het vertalen.
Zij gebruikt in deze gedichten veel binnenrijm, en ook het laatste woord rijmt altijd, en ik sprak met haar af dat ik dat zoveel mogelijk ook in de vertaling zou doen. Maar wat in het Duits rijmt, rijmt uiteraard zelden ook in het Nederlands, dus zocht ik op zo’n plek, of elders, nieuwe rijmparen, met vaak nieuwe, maar toch passende beelden.
Om te beginnen een hele dag voor één gedicht, dat had ik wel nodig. En de volgende ochtend opstaan, lezen en merken dat het nog niet goed is. Opnieuw beginnen. Laten rusten, volgende gedicht. Later kom ik er weer bij terug: opnieuw veranderen. Na de eerste versie van de hele bundel volgden er nog minstens zeven.
Ik geef één voorbeeld…
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
