Een vertaling in wording kan soms aanvoelen als een talig niemandsland, een verzameling woeste gronden vol woekerende stijlfiguren en tekstuele verbanden, waar in het struweel overal halve zinnen en dilemma’s op de loer liggen. Het goede nieuws: ik heb altijd een kant-en-klaar tuinontwerp bij me, vol schitterende beplanting, keurig gesnoeid. Het slechte nieuws: die bewuste beplanting is bij mijn lokale tuincentrum meestal niet verkrijgbaar. En mijn snoeischaar blijkt soms ineens een broodmes.
Op zoek naar houvast te midden van zo’n welig tierende wildernis klamp ik me meestal vast aan de personages. Zij zijn mijn piketpaaltjes. Als ik hen tastbaar kan maken en een bepaalde verwantschap kan oproepen, komt het gevoel voor toon en stijl vaak als vanzelf. Dan hoef ik me alleen maar af te vragen: zou deze persoon dit zo zeggen / voelen / denken? En ook de rest van de tekst valt dan doorgaans min of meer moeiteloos op zijn plek (met een broodmes valt namelijk verrassend goed te snoeien, als je een beetje geduld hebt).
Daarom stuitte ik bij het vertalen van Zelfs als alles eindigt al vrij snel op een vertaalprobleem dat op het eerste gezicht weinig met het vertalen zelf te maken heeft, maar dat me toch in een lastig parket bracht. De eerste keer dat ik de tekst las, was ik onder de indruk van de thematiek en de uitwerking daarvan, maar zodra ik aan mijn vertaling begon, bleken alle vier de hoofdpersonages ronduit onuitstaanbaar…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
