… Spaanse wartaal, dat wel.
Toch kon je tussen de regels en de nonsenswoorden door wel een beetje aanvoelen wat hij bedoelde. Dacht ik. En ik dacht aan de Smurfen.
Hoeveel woorden kun je versmurfen en toch nog smurfen wat er wordt gesmurft?
Ik meende allerlei systemen te zien in de manier waarop de schrijver zijn woorden had vervormd. Maar hoe moest je dat in het Nederlands doen? Hoe moest je wartaal nou vertalen? De schrijver was erg behulpzaam geweest bij allerlei moeilijkheden waar ik tegenaan liep, dus vroeg ik hem om een sleutel. Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat hij Engelse woorden had genomen en die vervolgens in het Spaans had vervoegd, en ook meende ik Catalaanse vervoegingen en verbasteringen te herkennen. Maar de schrijver ontkende in alle talen. Hij wist absoluut niet meer hoe hij tot zijn wartaal was gekomen. Daar geloofde ik niets van, maar hoe ik ook aandrong, een sleutel was er niet. Hij suggereerde dat ik maar een fles wijn moest leegdrinken om er daarna gewoon op los te fantaseren. Mariolein vond ook dat ik voor dit hoofdstuk zelf maar wat moest verzinnen. Zelf wat verzinnen? Ik was toch een vertaler? Mag dat eigenlijk wel?
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
