Bij het maken van een vertaling staat voorop dat de Nederlandse lezer dezelfde ervaring krijgt als de Duitse. Je gaat op zoek naar wat met een mooi Duits woord de ‘Wirkungsäquivalenz’ heet. Als je met die instelling naar het Platduits kijkt, dan is dit voor de Duitse lezer soms best lastig te begrijpen en de schrijfster heeft in het origineel op maar één plek de lezer geholpen door een voetnoot toe te voegen. Verder zorgt ze ervoor dat je het Platduits steeds uit de context van het verhaal kunt begrijpen. Platduits zit als het ware tussen het Duits en het Nederlands in. Dus met een beetje moeite kan een Nederlander het ook lezen.
Een voorbeeld: de hoofdpersoon Vera staat bij het graf van haar stiefvader die na een lange lijdensweg gestorven is. Dan komt de buurman om haar te troosten en zegt: ‘He het dat achter sik.’ Ik denk dat dat voor een Nederlander beter te begrijpen is dan voor de gemiddelde Duitser.
Daarom heb ik besloten het meeste Platduits te laten staan en op enkele plaatsen een voetnoot toe te voegen, waar verschillende mensen aangaven dat ze het echt niet begrepen of waar het verwarring zou kunnen opleveren. De zin: ‘von mi gift dat nix’ zou je ook kunnen lezen als ‘dat geeft niets’ terwijl het ‘van mij krijg je niets’ betekent. Het is dus niet zo dat je het Platduits met bijvoorbeeld Gronings kunt vertalen. Zo van, dat is ook het noorden. Want Gronings hoort bij Groningen. Dat is het rare aan vertalen, de mensen in het boek spreken Nederlands terwijl je als lezer weet dat het in Duitsland afspeelt. Het is een illusie die geaccepteerd wordt, maar als ze dan opeens een geografisch aanwijsbaar dialect gaan spreken, prik je de illusie door….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
