Dit is de muziek waarmee ik de afgelopen maanden mijn werkdag begon: Tightrope van Janelle Monáe. Maggie en Harry draaien het onophoudelijk als ze weer met het hele gezin thuis zijn nadat hun zoontje Iggy uit het ziekenhuis is ontslagen. Je zou het de soundtrack van hun geluk kunnen noemen.
Ik draaide het niet alleen om wakker te worden – al is het daar uitstekend geschikt voor – maar vooral omdat ik er in één klap mee in de sfeer van het boek zit.
Voor mij is dat essentieel – ik zie vertalen in veel opzichten als een vorm van method acting: ik probeer me zoveel mogelijk te laten meevoeren door de brontekst, om vervolgens, met alle middelen die mijn moedertaal me ter beschikking stelt, een Nederlands equivalent het licht te doen zien.
Ook de tekst van het nummer is toepasselijk, in zoverre het gaat om buiten de conventies treden. Mij persoonlijk sprak ook het refrein aan: ‘Tip on the tightrope.’
Want het vertalen van The Argonauts was voor mij zonder meer een feest, maar wel een feest op het slappe koord. Dat heeft er voor een deel mee te maken dat The Argonauts zo’n ongekend talig boek is: Nelson dwingt je om na te denken over het wezen van taal, en onderzoekt ondertussen zelf op meerdere vlakken wat taal vermag: ze hanteert zeer verschillende registers, speelt met ambiguïteit en associaties, is ongekend precies maar tegelijkertijd beducht voor wat ze, met een verwijzing naar Barthes, ‘totaliserende taal’ noemt…..
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
