Voor vertalers uit het Engels in het Nederlands (en veel andere talen) is het een beruchte bron van twijfel: het persoonlijk voornaamwoord. Het meest bekende en in het oog springende voorbeeld daarvan is de tweede persoon enkel- en meervoud. Die is bij onze overburen hetzelfde (‘you’), maar zij maken bovendien geen onderscheid tussen de formele en informele aanspreekvorm. Of personages elkaar aanspreken met u of jij is daarentegen van groot belang voor hoe de lezer de sfeer en onderlinge verhoudingen ervaart; hier moet je dus als vertaler telkens weer een weloverwogen keuze in zien te maken. Ikzelf heb al regelmatig de auteur geraadpleegd rondom dit thema, in de hoop dat hij of zij enige kennis van bijvoorbeeld het Frans heeft en bekend is met het onderscheid tussen tutoyeren en vousvoyeren.
Een ander vertaalprobleem doet zich voor bij het enkelvoudige genderneutrale voornaamwoord ‘they’ (en het bijpassende bezittelijk voornaamwoord ‘their’). Al in de veertiende eeuw komt dit in het Engels taalgebruik voor in gevallen waar het geslacht van de besproken persoon onbekend is…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
