“In de leidsels” (nu licht gewijzigd) verscheen voor het eerst in De Revisor, jaargang 17 (1990), nr. 5, p. 59-66.
Een oefening in vergankelijkheid, zo’n vijfentwintig jaar terug in de tijd: in 1990 publiceerde ik in De Revisor mijn vertaling van de eerste cyclus van Paul Celans Die Niemandsrose en ik schreef er een essay bij. Ik had me al enige tijd met deze dichter beziggehouden en als bij geen ander de noodzaak gevoeld hem te vertalen. De publicatie was de opmaat naar een vertaling van Celans volledige werk, uiteindelijk in 2003 bij Meulenhoff verschenen. Tussendoor verschenen losse bundels bij Picaron die vergezeld gingen van jaarboeken waarin door mij en anderen over Celan geschreven werd.
Meridianen heetten die jaarboeken, naar een beeld van de dichter waarmee hij personen, tijden en plaatsen met elkaar verbond, ook tegen beter weten in. Ik herlas mijn essay onlangs om me met mezelf te confronteren. Het luidde ongeveer zo, dat wil zeggen: hier volgt een licht aangepaste versie met wat commentaar.
Celan lezen kost tijd. Het loont de moeite. Elk woord is waar. Dat legt enige druk op de vertaling van zijn gedichten.
…………….. Download hiernaast de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
