De jonge Ierse schrijfster Doireann Ní Ghríofa (1981), de vrouw die tussen het kolven door babybraaksel uit haar paardenstaart wast en voor ze de kinderen van school haalt naar de bieb rent voor nog een studie over de rouwklacht, die schrijfster levert aan het eind van haar boek een nieuwe Engelse vertaling van het lange gedicht af. Eraan vooraf gaat het Iers-Gaelische origineel uit 1773. En daaraan vooraf gaat ‘de vrouwelijke tekst’ waarin verteld wordt waarom en hoe ze ertoe kwam. Want het vertalen van de rouwklacht en de zoektocht naar Eibhlín Dubh groeien uit tot een ware obsessie. Ze ploetert en vertaalt, of vertaalt en ploetert.
In de Nederlandse uitgave staat ook de (eerste) Nederlandse vertaling van de rouwklacht. Die is uiteraard gebaseerd op het Engels van Ní Ghríofa en niet op de Gaelische brontekst. Dat had gekund, en het had ook gekund op basis van de vier andere Engelse vertalingen die er zijn, maar het gaat nu juist om de manier waarop zij de tekst ziet en beleeft. Eigenlijk is dat de kern van het boek dat hier Een geest in de keel heet: de intensiteit van hoe het leven van een ander – een andere vrouw – vermengd raakt met jouw leven. Wat je beleeft als je een tekst leest die je raakt….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
