Omdat ik op Utrecht CS ruim overstaptijd heb, loop ik even bij Bruna binnen. En dat levert een interessante vondst op: een paginagrote recensie van mijn onlangs verschenen vertaling van Taking Pictures van Anne Enright, in het Nederlands verschenen als Het weer van gisteren. Bij het artikel worden die gegevens én de vertaler vermeld.
Gauw diagonaal lezen: geen opmerking over de vertaling, de mening over het boek lijkt positief. Zou de recensent het origineel hebben gelezen, of de vertaling? In de tweede kolom citeert hij: ‘Niet dat ze een hekel aan mannen had. Ze had twee volgroeide zonen thuis, dus ze was eraan gewend: hun vrolijkheid, hun onverschilligheid en de puinhoop.’ Ondanks de kou in de tochtige hal krijg ik het warm. Heb ik dat zo opgeschreven? Die ‘volgroeide zonen’, ‘hun vrolijkheid, hun onverschilligheid’ en dan ‘de puinhoop’?
Even later, inmiddels op een winderig perron, krijg ik het nog warmer, want in de derde kolom kom ik tegen: ‘Sommige nachten blijf ik bij hem thuis en sommige nachten ben ik in mijn huis. Al het heen en weer bewegen maakt ons ongeduldig, met de vermenigvuldigende tandenborstels en een permanente onderbroek, gedragen of ongedragen, onder in mijn handtas.’ Zou ik dat echt zo…?
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
