Rondom de uitreiking van de Europese Literatuurprijs 2017 voor Verdriet is het ding met veren heb ik anderhalve dag met Max Porter doorgebracht. We hebben samen door Den Haag gezworven en het Mauritshuis bezocht. Max is, voordat hij boekhandelaar, uitgever en tenslotte fulltime schrijver werd, opgeleid als kunsthistoricus en ik heb zelf ook een kunsthistorische achtergrond, dus dat schept een band.
Mijn eerste ontmoeting met Max was de presentatie van ‘Kraai’, zoals wij het boekje kortweg noemen, bij boekhandel Athenaeum in Amsterdam. Max las de scène voor waarin een kraai als zelfbenoemd rouwverwerkingstherapeut binnendringt in een jong gezin waarvan de moeder is overleden. Het is een rauwe tekst vol klankassociaties; op YouTube is te horen hoe het in Porters weergaloze voordracht klinkt. Daarna mocht ik mijn vertaling laten horen van hetzelfde fragment. U kunt zich voorstellen hoe spannend dat was, naast de schrijver, die mijn taal niet verstond, die tot een half uur daarvoor voor mij een grote onbekende was en zowat een halve meter boven mij uittorende. Gelukkig zijn er in Athenaeum veel tussenverdiepingen en trappetjes. En gelukkig had mijn tekst een vergelijkbare muzikaliteit als de zijne.
Klank en muzikaliteit spelen in Porters werk een zeer grote rol…
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
