Wij, vertalers, proberen overigens grenzen te doorbreken. Maar er zijn grenzen aan ons eigen kunnen. De grote Ernst Robert Curtius, de man die de literatuurwetenschap een ander gezicht gaf en die tot zijn dood toe vertaalde, zei eens: ‘We vertalen niet wat we graag zouden willen, maar wat we moeten. Er zijn gedichten die ons roepen. Maar er zijn ook kreten die verloren gaan…’ – Er zijn gedichten die ik opgeef. Ik probeer te zorgen dat hun roep niet verloren gaat: ik signaleer ze aan andere vertalers. En dan beginnen ze altijd wel ergens op de aardbol toch een nieuw leven, in een nieuwe taal….
…………….. Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. Hier vindt u het bestand in Word en hier kunt u het juryrapport uit 1958 lezen.
