Het werd een geweldige dag, hij leidde ons rond langs de begraafplaats en het busstation, het kanaal en het oude kerkje buiten het dorp, allemaal plekken die voor de lezer van het boek een speciale betekenis hebben. En we gingen naar het huis van zijn ouders, dat ook in het boek voorkomt, waar zijn vader ons rondleidde door de tuin. En we ontmoetten ook Roberto’s vrouw en zijn dochtertje Ludovica, dat ’s avonds nog een voorstelling had met haar groep van een soort kindervakantieweek in de speeltuin van Fabbrico; ook daar waren we bij aanwezig, zodat we echt helemaal werden ondergedompeld in het dorpsgevoel!
Een betere voorbereiding had ik dus niet kunnen hebben, voordat ik met de daadwerkelijke vertaling begon. Daarbij was de grootste uitdaging om het Nederlands even natuurlijk te laten klinken als het Italiaans. Zoals ik eerder al schreef, het is geen moeilijk taalgebruik, wel heel spreektalig, de zinnen volgen elkaar ademloos op, gescheiden door komma’s, en ook vaak met herhalingen. De schrijver doet bewust allerlei dingen waarvan we op school hebben geleerd dat het zo juist niet moet. Zoals dat herhalen – maar bij Camurri verandert daarbij de betekenis van het woord, van poëtisch naar wat al te nadrukkelijk naar cynisch.
Een mooi voorbeeld hiervan zien we in het hoofdstuk Asfalt. Dat begint zo, over personages die je als lezer nog niet kent….
…..Download rechtsboven de PDF voor de volledige tekst. Als uw voorkeur uitgaat naar Epub-formaat, kunt u het bestand downloaden door hier te klikken. En hier vindt u het bestand in Word.
